Συγγένεια και οργάνωση του οικιακού χώρου, Συρράκο, 1898-1930
Εκδότης: Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών
ΣΥΓΓΡΑΦΗ: Ρωξάνη Λ. Καυτατζόγλου
ISBN: 960-7093-50-Χ
ΣΕΛ.:240
Ημερ. Έκδοσης : 1997,Αθήνα
Θέμα της έρευνας είναι η οργάνωση του οικιακού χώρου σε μια ορεινή κοινότητα Βλάχων της Πίνδου, το Συρράκο. Παρακολουθώντας τη διαχρονική εξέλιξη των οικιακών δομών σε αυτή την κοινότητα, επιχειρεί να εντοπίσει τα πρότυπα της οικιακής οργάνωσης, τους κανόνες που διέπουν τη συγκρότηση των οικιακών δομών και τους μηχανισμούς που καθιστούν εφικτή την παραγωγή και αναπαραγωγή τους, ό,τι δηλαδή ονομάζουμε “σύστημα οικιακής οργάνωσης”, σε αυτή την κοινωνία. Ο χρονικός ορίζοντας της μελέτης οριοθετείται από τις διαθέσιμες πηγές. Τρείς κατηγορίες του πληθυσμού, των ετών 1898, 1905 και 1929 και δύο ομάδες προικοσυμφώνων που αφορούν γάμους στο εσωτερικό της κοινότητας αποτελούν το κύριο σώμα των πρωτογενών τεκμηρίων. Η πρώτη ομάδα προικοσυμφώνων καλύπτει την περίοδο 1835 έως το 1870, ενώ η δεύτερη τα χρόνια από το 1925 έως το 1934. Η προσπάθεια διεύρυνσης των πληροφοριών οδήγησε στην αναζήτηση συμπληρωματικών στοιχείων από τις καταγραφές των κοπαδιών των κτηνοτρόφων του Συρράκου στις αρχές του 20ου αι., από έναν εκλογικό κατάλογο αρρένων και από έναν κατάλογο ακίνητης περιουσίας και της αντίστοιχης φορολόγησής της, του 1899. Λήφθηκαν ακόμη υπόψη διάφορα σκόρπια έγγραφα που αφορούν οικονομικές δοσοληψίες μεταξύ των κατοίκων, τις επιστολές διοίκησης Ιωαννίνων προς τις αρχές της πόλης των μέσων του 19ου αι., όπως και τα πρακτικά των κοινοτικών συμβουλίων και την αλληλογραφία των αρχών της πόλης με την κεντρική διοίκηση από το 1912, έτος προσάρτησης του Συρράκου στο ελληνικό κράτος, έως το 1930
(Απ’τον πρόλογο της ερευνήτριας)