Πολλά έχουν γραφτεί για την προέλευση του ονόματος «Συρράκο». Κάποιοι είπαν ότι το όνομα προήλθε από τα πολλά νερά που συρρέουν στο χωριό. Άλλοι ότι προέρχεται από τις Συρρακούσες, πόλη της Ιταλίας και άλλοι από τον πρώτο ηγέτη των κατοίκων, Σύρο.
Ο Π. Αραβαντινός γράφει ότι πήρε το όνομα από τον γιαννιώτη ιδιοκτήτη του χωριού Συρράκο.
Ο Σεραφείμ Ξενόπουλος-Βυζάντιος που αντιγράφει τον Αραβαντινό σημειώνει ιδιοκτήτη κάποιον Ιωάννη Συρράκο και όχι το Γιανιώτη.
Σαράκον λέει το χωριό ο Αθανάσιος Σταγειρίτης και έγινε, υποστηρίζει, από τη σάρικα ή σάρικο, το φλοκάτο ύφασμα που βγάζει το χωριό.
Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι αρκετοί συγγραφείς του 19ου κυρίως αιώνα ονομάζουν Σαράκου ή Σεράκου το Συρράκο, όπως ο μεγάλος δάσκαλος του Γένους Αθ. Ψαλίδας, ο ΑΘ. Σταγειρίτης, ο Ιωαν. Λαμπρίδης, ο Χρ Σούλης κ.α. Πολλοί εξάλλου που κατάγονταν από το Συρράκο κράτησαν τα επώνυμα Σαρακιώτης και Σερακιώτης.
Γι’αυτό πιθανότερη φαίνεται πως είναι η άποψη του Ηπειρώτη ιστοριοδίφη Ιωάννη Λαμπρίδη που γράφει πως η λέξη Σεράκου είναι βλάχικη και είναι σημαντικό τόπου που σημαίνει φτώχεια και γυμνότητα.
Με την άποψη του Λαμπρίδη, συμφωνούν ο Δανός γλωσσολόγος Hoeg καθώς και ο Γερμανός Βαλκανιολόγος Weigand που υποστηρίζουν ότι η λέξη Σεράκου παράγεται από την κουτσοβλάχικη λέξη “sarac” που σημαίνει φτωχός τόπος, άγονο και πετρώδες μέρος.
Πηγή βιβλίο: «Συρράκο Πέτρα-Μνήμη-Φώς»
